Euthanasie
Euthanasie betekent dat een arts op verzoek van de patiënt dodelijke medicatie toedient, waardoor de patiënt vrijwel onmiddellijk overlijdt. In de Belgische wet wordt euthanasie gedefinieerd als ‘het opzettelijk levensbeëindigend handelen door een andere dan de betrokkene, op diens verzoek.’ Euthanasie werd in 2002 gelegaliseerd in België. België is daarmee samen met Nederland, Luxemburg en Spanje één van de weinige landen ter wereld waar euthanasie wettelijk toegelaten is.
In 2019 werd er 2656 keer euthanasie uitgevoerd in België, dat is 2,5% van het totale aantal overlijdens dat jaar.
Er zijn diverse redenen waarom mensen euthanasie wensen. Voor velen wordt het lijden (fysiek, psychisch of beide) te groot. Anderen willen het aftakelings- en stervensproces niet meemaken, of ze zijn bang om hun omgeving tot last te zijn. Sommige mensen willen graag op een zelfgekozen moment sterven, zodat ze bewust afscheid kunnen nemen van hun dierbaren. Nog anderen kiezen euthanasie omdat ze de regie over hun leven willen behouden en zelf over hun lichaam willen beschikken.
Palliatieve sedatie
Er is vaak verwarring tussen palliatieve sedatie en euthanasie, maar er is een duidelijk verschil: anders dan euthanasie heeft palliatieve sedatie niet als doel om het leven van de patiënt te verkorten of beëindigen, maar enkel om het sterven draaglijker te maken. Omdat het enkel wordt toegepast bij mensen die al stervende zijn, heeft palliatieve sedatie nauwelijks invloed op de levensduur. Het is bovendien een normale medische handeling, dus anders dan bij euthanasie zijn er geen formulieren of aangifte nodig.